Według Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej, w 2015 roku jedna na 11 dorosłych osób chorowała na cukrzycę, a u co drugiej osoby choroba nie została jeszcze rozpoznana. Jest to choroba, której częstotliwość występowania wciąż narasta, dlatego można już mówić o niej jako chorobie cywilizacyjnej. Ta sama federacja przewiduje, że w 2040 r. na świecie będzie około 642 milionów osób chorych na cukrzycę. Szacuje się, że w Polsce żyje około 2 milionów osób z cukrzycą, jednak należy do tego dodać prawdopodobnie kolejny milion osób, które o posiadaniu tej choroby nawet nie wiedzą.

Zacznijmy od podstaw - czym jest cukrzyca?

Cukrzyca to grupa chorób metabolicznych, charakteryzująca się podwyższonym poziomem glukozy we krwi (hiperglikemia). Powstaje w momencie, gdy organizm nie jest w stanie sam wytwarzać koniecznej ilości insuliny lub nie wykorzystuje jej we właściwy sposób. Jest to groźna choroba przewlekła i niestety nieuleczalna, dlatego niezwykle ważna jest stała kontrola organizmu chorego.
Insulina jest hormonem wydzielanym przez trzustkę. Jej głównym zadaniem jest transport cukru w postaci glukozy z krwi do komórek organizmu. Na pewno każdy wie, że cukier jest niezbędny do wytworzenia przez organizm energii. Gdy dochodzi do niedoboru insuliny w organizmie lub jej nieskutecznego działania, glukoza pozostaje we krwi (stąd rozpoznanie choroby na podstawie wysokiego stężenia glukozy we krwi). Jak wiadomo, w przyrodzie musi być zachowana homeostaza, czyli równowaga. Dlatego też zbyt niskie, jak i zbyt wysokie którejś z substancji jest dla organizmu niebezpieczne (tu glukozy). Zbyt wysoki poziom glukozy może prowadzić do uszkodzenia wielu tkanek w organizmie, a tym samym prowadzić do niesprawności lub innych powikłań zagrażających życiu.

Typy cukrzycy

Ze względu na przebieg choroby oraz przyczynę wyróżnia się różne rodzaje cukrzycy:

• cukrzyca typu 1 (tzw. insulinozależna)
• cukrzyca typu 2 (tzw. insulinoniezależna)
• cukrzyca ciężarnych
• inne, rzadkie typy
  
  

Cukrzyca typu 1 występuje u około 20% chorych na hiperglikemię. Jej przyczyną jest autoimmunologiczne uszkodzenie komórek trzustki, w wyniku czego organizm nie wytwarza insuliny. Osoby z tym typem cukrzycy wymagają codziennego, wielokrotnego podawania insuliny, ponieważ bez niej nie przeżyje. Może ona wystąpić u osób w różnym wieku, jednak zazwyczaj pojawia się u dzieci lub u młodych osób dorosłych. Rozwija się dość szybko i często wymaga hospitalizacji w celu wyrównania poziomu glukozy. Niestety często jest wykrywana dość późno, ponieważ chory nie dostrzega u siebie typowych objawów. Przy wykryciu cukrzycy typu 1 poziom cukru we krwi wynosi ponad 200 mg/dl.

Cukrzyca typu 2 jest najczęściej występującym rodzajem cukrzycy i zazwyczaj pojawia się u osób dorosłych. Polega ona na tym, że organizm ma zdolność do produkcji insuliny, jednak jest oporny na jej działanie, dlatego insulina nie spełnia swojej funkcji. W odróżnieniu do osób cierpiących na cukrzycę typu 1, typ 2 nie wymaga codziennego podawania insuliny by przeżyć, a jej przebieg zależy od samego chorego i jego działań.

Cukrzyca ciążowa to bardzo częste powikłanie metaboliczne u kobiet ciężarnych, którego częstość występowania w Europie szacuje się na około 5,4% i niestety zauważa się jego stały wzrost. U kobiet ciężarnych występują zaburzenia gospodarki węglowodanowej takie jak np. cukrzyca przedciążowa i hiperglikemia pierwszy raz rozpoznana w ciąży. Cukrzycy przedciążowa powstaje gdy w ciążę zachodzi kobieta, która już wcześniej cierpiała na cukrzycę. Z kolei w przypadku hiperglikemii która po raz pierwszy została rozpoznana w trakcie trwania ciąży można wyróżnić dwa typy: cukrzyca ciążowa oraz tzw. cukrzyca w ciąży. Należy pamiętać, że jest to bardzo poważny stan mogący zwiększać ryzyko poronień, wad wrodzonych, obumarć wewnątrzmacicznych, wzmożonego wzrostu płodu czy też hipoglikemii dziecka i innych problemów.

To świadczy o chorobie!

Cukrzyca typu 1

• częste oddawanie moczu,
• zwiększone pragnienie i suchość w ustach,
• brak energii, zmęczenie, senność,
• wzmożone łaknienie,
• nagły spadek masy ciała,
• niewyraźne widzenie,
• częste infekcje miejsc intymnych,
• zapach acetonu z ust.

Cukrzyca typu 2

• nadmierne pragnienie,
• częste oddawanie moczu,
• wzmożone łaknienie,
• niewyraźne widzenie (rozmazany obraz, brak ostrości),
• trudności w gojeniu się ran,
• świąd i suchość skóry,
• problemy z koncentracją i pamięcią,
• wahania nastroju,
• brak energii, zmęczenie, senność.

Kontroluj poziom cukru we krwi

Nawet gdy nie masz cukrzycy i nie zauważasz u siebie objawów, ważne jest aby co jakiś czas zmierzyć sobie poziom cukru we krwi. W celu utrzymywania prawidłowego metabolizmu glukozy i wsparcia utrzymania odpowiedniego poziomu cukru we krwi, zalecamy przyjmowanie naturalnych soków Ekamedica z owoców lub warzyw, np. z żurawiny, z aronii, z ostropestu czy z morwy białej lub karczocha. Ciekawym rozwiązaniem są również kapsułki Swanson zawierające gorzki melon lub korę Pau d-Arco, która niezwykle skutecznie reguluje poziom cukru we krwi oraz Solgar Karczoch lub Solgar Ostropest Plamisty.

Ważne!
Osoby po 45. roku życia powinny regularnie dbać o kontrolę cukru, co najmniej raz na 3 lata oraz co roku niezależnie od wieku przy stwierdzeniu czynników ryzyka cukrzycy (otyłość, dodatni wywiad rodzinny w kierunku cukrzycy, niska aktywność fizyczna, zespół policystycznych jajników, zaburzenia gospodarki tłuszczy, cukrzyca ciążowa, zaburzenia ze strony układu sercowo-naczyniowego, nadciśnienie tętnicze, urodzenie dziecka powyżej 4 kg).

Stan przedcukrzycowy - miej się na baczności!

Cukrzyca to jeden z głównych problemów zdrowotnych współczesnego świata, dlatego niezwykle ważna jest wczesna diagnoza oraz podjęcie odpowiednich kroków dotyczących farmakoterapii i zmiany trybu życia. Zazwyczaj pełny rozwój objawów hiperglikemii poprzedza tzw. stan przedcukrzycowy, który cechuje się zmniejszoną zdolnością organizmu do właściwego metabolizmu glukozy. Jest zatem stanem pośrednim między prawidłowym i niewłaściwym poziomem glukozy we krwi. Stan przedcukrzycowy obejmuje nieprawidłową glikemię na czczo (IFG) wynoszącą 100-125 mg/dl i/lub nieprawidłową tolerancję glukozy (IGT) mieszczącą się w zakresie 140-199 mg/dl i mierzoną w 120. minucie doustnego testu obciążenia glukozą (OGTT). Diagnostyka stanu przedcukrzycowego polega na oznaczeniu glukozy we krwi i/lub doustnym teście obciążenia glukozą. Należy wiedzieć, że oznaczenia za pomocą glukometru nie są podstawą diagnostyki nieprawidłowej glikemii na czczo czy też nieprawidłowej tolerancji glukozy.

Powikłania cukrzycy

Z racji faktu, że cukrzyca jest wielce niebezpieczną chorobą w związku z hiperglikemią wiąże się wiele powikłań. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) cukrzyca prowadzi do niewydolności nerek, ślepoty, zawału serca, udaru mózgu, amputacji kończych dolnych. Jest to także 7 najczęściej spotykana przyczyna zgonów. Inne powikłania cukrzycy to np. nefropatia cukrzycowa, retinopatia cukrzycowa (zmiany w siatkówce oka mogące prowadzić do jaskry, ślepoty), neuropatie cukrzycowe (mogące prowadzić do impotencji, problemów trawiennych, problemów sercowych), uszkodzenia naczyń krwionośnych i układu krążenia, pogorszenie gojenia się ran, zespół stopy cukrzycowej, osłabienie odporności, zaburzenia gospodarki lipidowej, choroby przyzębia (np. stany zapalne dziąseł).

Informujemy, że artykuły opublikowane na stronach poradnika apteki internetowej AMICA nie stanowią porady medycznej, opinii farmaceuty ani lekarza lub dietetyka. Zamieszczone w artykułach informacje stanowią podstawowe zalecenia oraz wskazówki i nie mogą stanowić jedynej podstawy do zastosowania określonej terapii, dawkowania preparatów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań, które będą miały wpływ na życie, a także zdrowie i/lub samopoczucie, należy skonsultować się z lekarzem lub innym specjalistą celem otrzymania porady uwzględniającej indywidualne cechy. Właściciel serwisu apteka-amica.pl nie jest odpowiedzialny za wszelkie działania wykorzystujące informacje opublikowane w artykułach na stronie apteka-amica.pl.