Rozwój dziecka w pierwszym roku życia wiąże się z poważnymi zmianami w jego organizmie. Poszczególne etapy następują po sobie bardzo szybko, dlatego warto wiedzieć, co dzieje się w poszczególnych miesiącach, od kiedy tylko maluch pojawił się na świecie.
Charakterystyczną cechą okresu niemowlęcego są ścisłe relacje między rozwojem procesów poznawczych, mowy, uczuć dziecka, a rozwojem jego funkcji ruchowych. Stąd wszelkie przeobrażenia w tym zakresie noszą nazwę rozwoju psychoruchowego.

Zaraz po urodzeniu, dziecko potrzebuje szczególnej uwagi rodziców i wysokiej jakości pielęgnacji. Rodzic chcący wspierać prawidłowy rozwój swojego dziecka powinien zapoznać się z bogatą ofertą produktów do pielęgnacji noworodków dostępnych w aptece AMICA.
W ofercie znajdują się wszystkie niezbędne akcesoria, których potrzebuje młoda mama aby zapewnić swojemu dziecku najlepszą pielęgnację. Trzeba również pamiętać, że nie każda mama może karmić swoje nowo narodzone dziecko piersią. W takiej sytuacji można skorzystać z mleka modyfikowanego, którego skład i formuła jest opracowywany z największą starannością i troską o rozwój najmłodszych dzieci.

Od noworodka do niemowlęcia - jak zmienia się dziecko

1 miesiąc życia:

W 1 miesiącu rozwoju dziecko ma bardzo cieniutką skórę o różowym zabarwieniu. Jednocześnie jego głowa zdaje się nieproporcjonalnie duża względem tułowia (może być też lekko zdeformowana, zwłaszcza bliżej porodu). Maluch kontaktuje się z otoczeniem poprzez dotyk, dlatego też jest bardzo wrażliwy na wszelkiego rodzaju bodźce aktywizujące ten zmysł. Miesięczne dziecko nie ma jeszcze w pełni rozwiniętego wzroku, dlatego też widzi niewyraźnie i nie rozpoznaje kontrastów. Nie potrafi też rozróżniać kolorów. Przytępiony jest również jego słuch.

W pierwszym miesiącu noworodek może przybrać na wadze do 500 gram.

• dziecko przyjmuje pozycję embrionalną - rączki i nóżki podkurczone, a dłonie zaciśnięte w piąstki, po dotknięciu powierzchni dłoni dziecka mała rączka zaciska się,
• dziecko zatrzymuje na chwilę wzrok na przedmiotach trzymanych w odległości 30-40 cm od niego,
• często odwraca główkę w kierunku źródła światła,
• głośno płacze dla wyrażenia emocji i potrzeb np. gdy jest głośne lub coś mu dolega,
• na twarzy dziecka pojawiają się pierwsze niekontrolowane, odruchowe uśmiechy.

2 miesiąc życia:

Rozwój dziecka w 2 miesiącu życia pozwala mu na delikatną zmianę pozycji: gdy położy się je na brzuchu, potrafi unieść główkę i utrzymać ją tak przez kilka sekund. Dwumiesięczny maluch zatrzymuje wzrok, który staje się nieco bardziej rozwinięty, na dłużej na wybranych obiektach. Potrafi się już także dopominać o jedzenie. Pod koniec miesiąca zaczyna wypowiadać pojedyncze samogłoski. Lubi przyglądać się twarzom, rozpoznaje matkę. Może przybrać na wadze około 700 gram.

• zanika pozycja embrionalna, coraz częściej pojawia się pozycja wyprostowana,
• dziecko opierając się na przedramionach prostuje tułów i na krótko unosi głowę, która jeszcze chwieje się,
• coraz intensywniej obserwuje przedmioty i osoby oraz śledzi ich ruchy wodząc wzrokiem,
• dziecko zaczyna reagować na dźwięki, odwraca się w ich kierunku,
• na osoby pojawiające się w polu widzenia i zwracające się ku niemu coraz częściej reaguje uśmiechem.

3 miesiąc życia:

3 miesiąc rozwoju dziecka wiąże się z wyraźną reakcją na bodźce dźwiękowe (maluch odwraca główkę, szukając ich źródła). Niemowlę bardzo chętnie bada swoje ciało: dotyka brzuszka, nóżek, wkłada palce do buzi. Przybiera na wadze, podobnie jak w poprzednim miesiącu. U dziecka można też zaobserwować wydawanie nowych odgłosów, takich jak: westchnięcia, piski czy śmiech. W tym momencie może już dojść do zarośnięcia tylnego ciemiączka na główce.

• leżąc na plecach ma często wyprostowane nóżki, potrafi już z tej pozycji odwracać się na lewy lub prawy bok i trzymać prosto głowę,
• podnosi ręce i trzymając w zasięgu wzroku ogląda je, by wreszcie włożyć paluszki do buzi,
• dziecko zaczyna reagować głośnym śmiechem i gruchać, reaguje ożywieniem na widok butelki lub przygotowań do karmienia,
• więź z osobami z najbliższego otoczenia dziecka staje się coraz silniejsza.

4 miesiąc życia:

W 4 miesiącu rozwoju dziecko staje się bardziej ruchliwe. Zauważalnie wzrasta siła jego kończyn: z tego powodu odpycha się nóżkami od różnych rzeczy, kopie, chętnie wymachuje rączkami. Chwyta także zabawki zawieszane w wózku czy łóżeczku, jednak nie potrafi tego zrobić obiema rączkami jednocześnie. Maluch często zmienia miny, głośno się śmieje i często grucha. Poprzez krzyk dopomina się uwagi rodzica. Widać też jego rytm dnia - żąda jedzenia o konkretnych porach.

• dziecko leżące na plecach potrafi obrócić się na dowolnie wybrany bok,
• głowę trzyma już prosto,
• leżąc na brzuchu, podnosi głowę i pewnie podpiera się rączkami,
• zaczyna poznawać różne zabawki i bada je wkładając je do ust,
• wykazuje coraz większe zainteresowanie otoczeniem i potrzebuje częstszego kontaktu z rodzicami,
• gaworzy w odpowiedzi na przemawianie opiekunów.

5 miesiąc życia:

Rozwój dziecka w 5 miesiącu życia wiąże się ze znacznym zwiększeniem wagi (zwykle osiąga ona dwukrotność wagi, jaką niemowlę miało zaraz po narodzinach). Otaczający je świat poznaje głównie poprzez usta - wszystko stara się wkładać do buzi. Dziecko na tym etapie rozwoju potrafi też samodzielnie przetaczać się z brzucha na plecy i odwrotnie, a także umie stabilnie siedzieć. Niemowlęciu mogą się też już wyżynać pierwsze ząbki. Warto zwrócić uwagę, że maluch w tym okresie zwykle mocno przywiązuje się do jednej rzeczy: może to być ulubiona zabawka, kocyk czy poduszeczka.

• dziecko obraca się z pleców na boki, a nawet czasem na brzuch,
• leżąc na plecach unosi głowę, aby lepiej widzieć przedmioty i osoby znajdujące się w jego otoczeniu,
• wskutek prostowanie ramion i nóg wykonuje ruchy jak podczas pływania lub figurę przypominającą tzw. kołyskę,
• z łatwością przewraca się z brzucha na plecy,
• aktywnie interesuje się zabawką - manipuluje, potrząsa, ogląda, sięga spontanicznie po przedmioty znajdujące się przed sobą lub z boku i chwyta je,
• zaczyna rozmawiać samo ze sobą, dużo opowiada, łączy samogłoski ze spółgłoskami np. dada, gaga,
• jest coraz bardziej aktywne i wesołe, płacze o wiele rzadziej, niż w poprzednich miesiącach.

6 miesiąc życia:

6 miesiąc rozwoju dziecka prowokuje zmiany, które świadczą o jego indywidualności i zaczynają odróżniać go od innych niemowląt w tym samym wieku. Maluch coraz częściej gaworzy. Zaczyna się też turlać, starając się przemieszczać z miejsca na miejsce. Nie ma jednak jeszcze wykształconej umiejętności oceniania odległości ani stabilizowania ciała. Najczęściej w tym czasie niemowlę ma już pierwsze ząbki i uczy się przyjmowania pokarmów stałych. Półroczne dziecko uczy się odróżniać obce twarze od tych znajomych. Gdy widzi kogoś nieznajomego, może zareagować strachem. Do tych, których widuje często, uśmiecha się, gaworzy, macha rączkami.

• dziecko leżąc na plecach pewnie unosi głowę, bawi się rękami i nóżkami oraz posadzone pozostaje w tej pozycji jakiś czas, ale brak mu jeszcze stabilności,
• często chwyta przedmioty obydwiema rękami,
• odróżnia przedmioty i potrafi okazać niechęć lub aprobatę,
• coraz wyraźniej kształtuje się poczucie przynależności do rodziny, na członków rodziny maluch reaguje gaworzeniem i śmiechem,
• w stosunku do osób obcych staje się nieufny i lękliwy,
• lubi obserwować własne odbicie w lustrze.

7 miesiąc życia:

Rozwój dziecka w 7 miesiącu życia umożliwia mu łapanie przedmiotów w obie rączki. Często wówczas się nimi bawi, potrząsa, obraca w dłoniach. Maluch samodzielnie siada, przesuwa się po płaskiej powierzchni i podciąga się do przodu. Coraz częściej reaguje na swoje imię, potrafi też gryźć oraz żuć. Aktualnie waży około siedmiu, ośmiu kilogramów. Niemowlę coraz lepiej rozumie otoczenie, często rozpoznaje emocje najbliższych mu osób. Potrafi też świadomie wyrażać własny stosunek do konkretnych osób: cieszy się na widok tych, których dobrze zna, płacze lub chowa się, gdy widzi kogoś nowego, obcego, którego nigdy nie widziało.

• coraz bardziej lubi pozycję na brzuchu i częściej daje do zrozumienia, że chce być wzięte na ręce,
• leżąc na brzuchu podnosi głowę i opiera się na łokciach,
• od czasu do czasu podciąga nogi pod brzuch co jest pierwszą oznaką raczkowania,
• siedzi dość dobrze, ale zabezpiecza się rączkami wyciągniętymi przed siebie,
• siada samodzielnie w przypadku lekkiego podciągnięcia przez dorosłego - dziecko samo trzyma się podanych palców,
• w przypadku podtrzymywania pod pachy mocno opiera się stopami o podstawę i podskakuje,
• koncentruje się na zabawie, doskonali koordynację ruchów, obydwiema rączkami chwyta zabawki, którymi stuka i pociera o siebie,
• przekłada zabawkę z ręki do ręki w pozycji leżącej i siedzącej,
• doskonali słownictwo - powtarza wielokrotnie te same sylaby,
• dziecko jest labilne emocjonalnie - łatwo przechodzi od płaczu do śmiechu i odwrotnie,
• używa głosu do przywoływania dorosłych,
• uczy się pić z kubeczka.

8 miesiąc życia:

W 8 miesiącu rozwoju dziecko nabiera umiejętności obracania się wokół własnej osi. Zaczyna też klaskać i machać. Kiedy jest w wózku na spacerze, nie śpi, rozgląda się ciekawie dookoła, badając okolicę. Rozwija się także jego koordynacja wzrokowo-ruchowa, dlatego też potrafi sięgać po przedmioty, a wyciągnięcie rączki zawsze kończy się pewnym chwytem. Maluch zaczyna też odczuwać lęk przed rozstaniem z bliską osobą, dlatego też może płakać, gdy obudzi się, a mamy bądź taty nie będzie w pobliżu.

• dziecko potrafi usiąść podnosząc się z pozycji na boku, siedzi pewnie, bez oparcia,
• w pozycji na brzuchu wspiera się na rękach, przesuwa się okrężnie lub wspiera się na rękach,
• sięga po coraz mniejsze przedmioty i chwyta je używając kciuka i palca wskazującego,
• celowo wyrzuca zabawki z łóżeczka i obserwuje jak spadają,
• gaworzy wymawiając podwójne sylaby,
• reaguje na wyraźne zakazy w formie zwrotu "nie wolno", próbując je jednak ignorować,
• w stosunku do obcych jest bardzo nieufne, najbezpieczniej czuje się w pobliżu mamy.
  
  

9 miesiąc życia:

9 miesiąc rozwoju dziecka przynosi kolejne zmiany. Niektóre maluchy rozpoczynają już raczkowanie. Niekiedy potrafią też wskazać na obrazku znajome zwierzątka. Świadomie wypowiadają też niektóre wyrazy, opierając je na sylabizowaniu, na przykład ''ma-ma''. Warto w tym miesiącu podawać dziecku te pokarmy, które zmotywują je do gryzienia, ponieważ najprawdopodobniej w niedługim czasie zaczną się mu wyżynać kolejne zęby. Maluch w tym miesiącu bardzo przywiązuje się do mamy. Chętnie ją dotyka, przytula się, całuje. Na zaczepki innych, często nieznajomych, może reagować płaczem, jednak gdy oswoi się z sytuacją i nowym człowiekiem, śmieje się i zaczyna demonstrować nabyte umiejętności. Bardzo lubi naśladować proste gesty i miny osób z najbliższego otoczenia.

• w tym okresie przeważa pozycja siedząca z bardzo dobrym utrzymaniem równowagi,
• dziecko staje się aktywne ruchowo, sprawniej i coraz szybciej raczkuje na kolanach i rękach,
• wstaje trzymając się mebli,
• zabawki, po które sięga świadomie ogląda i bardzo dokładnie bada,
• z zaciekawieniem ogląda książeczki i obrazki,
• coraz wyraźniej wyraża swoje życzenia i potrzeby,
• gaworzy w celu zwrócenia na siebie uwagi otoczenia.
  
  

10 miesiąc życia:

Rozwój dziecka w 10 miesiącu życia wiąże się z szybszym i sprawniejszym raczkowaniem, a także stabilnym siadaniem w prostej pozycji. Maluch lubi się bawić małymi przedmiotami i chętnie podejmuje ćwiczenia mające na celu zachowanie równowagi. Rozwija się także komunikacja dziecka z innymi osobami. Jeśli nie potrafi czegoś zrobić, sygnalizuje to (na przykład, gdy butelka jest zakręcona, a ono chce się napić). Maluch szybko znajduje zabawkę, którą rodzic przy nim schowa. Nie ma też problemu z rozumieniem prostych poleceń. Jeśli dużo się do niego mówi, sam stara się naśladować monolog dorosłego, gaworząc i próbując odpowiednio modulować głos.

• siada z pozycji na brzuchu i samodzielnie wstaje,
• podtrzymując się mebli staje przy nich pewnie, a następnie próbuje poruszać się wzdłuż nich bokiem,
• uwielbia zabawę w chowanego, przy czym samo chętnie się chowa np. pod pieluszką, którą samo ściąga sobie z głowy,
• dziecko potrafi wyjmować mniejszy przedmiot z większego, wkłada bez wypuszczania go z ręki,
• naśladuje na polecenie usłyszanych sylab, powtarza je wielokrotnie np. lala, dada,
• uznanie i pochwała są dla dziecka ważne, potrafi odróżnić pochwałę od nagany,
• jest wesołe i otwarte w stosunku do osób, które lubi, rezygnuje natomiast z kontaktów z ludźmi, do których nie żywi sympatii.
  
  

11 miesiąc życia:

W 11 miesiącu rozwoju dziecko wyrabia w sobie zdolność samodzielnego wstawania przy jednoczesnym podtrzymywaniu się mebla lub dorosłego człowieka. Wciąż chętnie raczkuje, umie turlać piłkę i robić ''pa-pa''. Poprawia się też chwytność rąk malucha. Ciekawe świata dziecko będzie teraz otwierało wszelkie szuflady, szafki o niezbyt ciężkich drzwiczkach i różnego rodzaju pudełka. Z tego względu warto zadbać o odpowiednie zabezpieczenia, by podczas swoich poszukiwań nie zrobiło sobie krzywdy. U malucha kształtuje się ponadto świadomość własnego ''ja'', odrębnej jednostki. Właśnie dlatego o wielu rzeczach chce teraz decydować samodzielnie. Stara się oddalać od rodzica, jednak szybko powraca, ponieważ wciąż potrzebuje bliskości.

• dziecko trzymane za rączki próbuje stawiać pierwsze niepewne kroki,
• szybko raczkując próbuje dotrzeć do wszystkich zakątków pomieszczenia, w którym się znajduje,
• idąc trzyma się jedną ręką tak, aby drugą móc sięgnąć po wszystko, co może okazać się interesujące,
• współdziała przy ubieraniu - wyciąga nóżkę lub rączkę,
• zaczyna rozumieć znaczenie słów , powtarza niektóre sylaby, wiedząc o czym lub o kim mówi np. mama, tata,
• szczególnie mocno zaznacza się więź z rodzicami, dziecko pragnie mieć poczucie bezpieczeństwa, lubi wzbudzać zainteresowanie swoją osobą, bardzo chętnie gaworzy.
  
  

12 miesiąc życia:

12 miesiąc rozwoju dziecka to czas, w którym maluch stara się samodzielnie chodzić, choć niektórym dzieciom udaje się postawić pierwsze kroki bez podparcia dopiero w kolejnym lub w czternastym miesiącu życia. Wypowiada kilka słów, które zawzięcie powtarza, rozumie i potrafi wykonać coraz więcej poleceń. Waży już około jedenastu kilogramów. Jeśli w domu są schody, maluch na pewno spróbuje się na nie wdrapać, jednak może mieć poważny problem, by wrócić na dół. Chętnie bawi się klockami, układając pierwsze, proste wieże. Interesują go rówieśnicy i inne, trochę starsze lub młodsze dzieci, ale nie potrafi się z nimi bawić. Nie rozumie także, co należy do niego, a co do kogoś innego. Z tego powodu, jeśli dzieci bawią się w jednym miejscu, maluch może uznać za swoją własność wszystkie rzeczy znajdujące się w zasięgu jego rączek, często zabierając coś rówieśnikowi (tak nierzadko dochodzi do pierwszych awantur).

• chodzi podtrzymywane przez rodziców, stawia pierwsze samodzielne kroki, chodzi na sztywnych i szeroko rozstawionych nogach, często stąpa na palcach,
• układa klocki lub inne przedmioty jeden na drugim, przyciąga do siebie zabawki lub popycha je przed sobą,
• jest bardzo rozmowne, przy czym wypowiada pojedyncze sylaby,
• najczęściej reaguje już na swoje imię, a mówiąc tata i mama wie do kogo mówi,
• pije z kubeczka i chce samodzielnie jeść łyżeczką,
• wykonuje proste polecenia w znanych sytuacjach np. przy jedzeniu "otwórz buzię",
• manipuluje zabawkami, próbuje otwierać pudełka, dopasowywać dwie części zabawki, zestawia je w sposób dość przypadkowy,
• pochwalone jest bardzo dumne i powtarza czynność, za którą uzyskało pochwałę,
• przywiązanie do rodziców okazuje za pomocą różnych gestów.

Zagrożenia poza chorobowe w I roku życia dziecka

Tradycyjne sposoby wychowania, które kiedyś były oczywiste, stały się czymś wstydliwym, świadczącym o słabości bądź niekompetencji rodziców. Ofiarą tych przemian padły chusty, kołyski, wspólne łóżka czy karmienie piersią. Część z nich, jeśli nie wszystkie, służyły właśnie rozwojowi mózgu małych dzieci i bez nich dzieciom jest po prostu trudniej.

Przekonania groźne dla prawidłowego rozwoju dziecka:

• zmuszanie dziecka do samotnego leżenia w łóżeczku;
• unikanie kołysania i noszenia;
• zbyt wczesne zmuszanie do przesypiania całej nocy;
• kładzenie dziecka wyłącznie na plecach;
• trzymanie dziecka w kojcu;
• skłanianie do przedwczesnego siadania, stania i chodzenia.

Kołysanie i noszenie na rękach doskonale działają na malucha - czuje się on wtedy bezpiecznie, uspokaja się, a jego zmysł równowagi jest stymulowany w sposób, jakiego najbardziej potrzebuje.
Przez tysiące lat ewolucji człowiek, jak i pozostałe naczelne, przywykł do nieustannego kołysania. Dlatego tak trudno przyzwyczaić niemowlę, by było "grzeczne" i leżało spokojnie. Ono nie panuje nad własnym ciałem, nie może samodzielnie się poruszać, więc korzysta z ruchów matki, która dzięki temu zapewnia mu odpowiednią ilość ćwiczeń. Kołysanie do snu czy dla uspokojenia dziecka jest czynnością całkowicie naturalną. Dziecko czuje się wtedy kochane, rozwija się jego poczucie bezpieczeństwa. Dzieci, których potrzeby, w tym potrzeba bezpieczeństwa, są zaspokajane, są mniej uzależnione od matek, chętniej eksplorują otoczenie, są bardziej pewne siebie i mniej lękliwe.
Przedwczesne zmuszanie dziecka, by przesypiało całą noc, również mu nie służy. Rezygnacja z nocnych karmień, podczas gdy produkowane nocą mleko jest tłustsze, a zatem zawiera więcej składników niezbędnych do rozwoju układu nerwowego, nie jest dobrym pomysłem. W okresie niemowlęcym mózg dziecka rozwija się bardzo szybko i potrzebuje do tego dużych ilości składników obecnych w mleku matki (bądź w mlekach zastępczych, choć one nigdy nie są równie dobrze dostosowane do potrzeb dziecka, jak mleko matczyne), zwłaszcza przed wprowadzeniem do diety dziecka pełnowartościowych posiłków, czyli do około roku. Jeżeli wstawanie do karmienia wydaje się mamie uciążliwe, zawsze można wziąć dziecko do własnego łóżka.
Nie służy również rozwojowi niemowlaka zmuszanie go, by spędzał czas na plecach, w obawie przed śmiercią łóżeczkową. Hamuje to rozwój jego mięśni, opóźnia rozwój motoryczny. Co więcej, wyjątkowo słabe dzieci jeszcze bardziej potrzebują ćwiczeń, których dostarcza leżenie na brzuchu. Jeśli matka boi się wystąpienia u dziecka bezdechu, powinna spędzać z nim wiele czasu, kontrolując, czy wszystko jest w porządku, ale pozwalając dziecku leżeć przede wszystkim na brzuchu.
Podobnie hamuje rozwój trzymanie dzieci w kojcu dla ich bezpieczeństwa. Dziecko zamknięte na małej przestrzeni nie może się rozwijać ani psychicznie, ani fizycznie. Zbyt mała powierzchnia nie pozwala raczkować, kształtować mięśni i kręgosłupa, barierki skłaniają do przedwczesnego wstawania i chodzenia. Co gorsza, w małym, znanym miejscu dziecko nie ma możliwości, by eksplorować świat, poznawać nowe rzeczy. Nie da się w nim nabywać nowych doświadczeń ani eksperymentować. Dziecko w tym wieku jest ogromnie ciekawe świata, nie dlatego, że chce sprawić kłopot rodzicom, tylko dlatego, że jego mózg woła o pożywkę w postaci nowych doświadczeń. Zamykanie go na małej powierzchni nie zaspokaja jego głodu doświadczeń, nie wspiera jego ciekawości świata. Rozpoczyna to proces zniechęcania dziecka do nauki, czego konsekwencje ponosi przez całe życie, bo wyrasta z niego dorosły, który niczym się nie interesuje.

Duża część zabawek dostępnych na rynku, w tym wiele tzw. edukacyjnych, nie tylko nie wspiera rozwoju dziecka, lecz działa wręcz odwrotnie. Zaburza jego umiejętność koncentracji i bardziej skłania do bierności niż do aktywnej zabawy.

Zabawki, które zagrażają rozwojowi dziecka:

• te, które wystarczy po prostu włączyć - uczą dziecka bierności;
• elektroniczne, zwłaszcza te grająco-świecące - nadmiernie obciążają układ nerwowy dziecka, nadmiernie je stymulują, zaburzają koncentrację;
• ze źle oznakowaną normą wiekową.

Zabawki powinny służyć dzieciom do kreowania własnych światów, do wymyślania historii, przeżywania ważnych chwil. Nie powinny służyć tylko oglądaniu. Dziecko powinno używać zabawki na różne sposoby, tak aby mogło się nią bawić wiele razy, zamiast odrzucić w kąt po kilku chwilach. Aby nie frustrować się widokiem zniszczonych lub kurzących się drogich zabawek, lepiej po prostu ich nie kupować. Do znacznie większej aktywności pobudzą klocki czy miniaturowy zestaw garnków (przydatnych zwłaszcza chłopcom) niż kolejny gadający, grający i świecący robot.
Inną wadą elektronicznych zabawek, które wydają (zwykle bardzo głośne) dźwięki i migają kolorowymi światełkami, jest nadmiar stymulacji, jakiej dostarczają dziecku. Dzieci, których układ nerwowy jest znacznie wrażliwszy i które posiadają mniejszą samoświadomość i mniej rozwinięte umiejętności kontrolowania emocji, reagują na takie sytuacje podobnie, lecz z o wiele większym natężeniem. Mogą robić się nerwowe, mieć kłopoty z koncentracją uwagi, a nawet ze snem.
Kolejnym problemem z zabawkami są normy wiekowe, jakie producenci podają na ich etykietach. Często granicę wieku wyznacza nie przystosowanie zabawki do poziomu rozwoju, lecz chęć uniknięcia przez producentów kosztownych testów. W sklepach znaleźć można grzechotki z normą wiekową powyżej trzech lat. Nie oznacza to, że są one odpowiednie dla dzieci trzyletnich, a jedynie to, że nie ma pewności, że nie zaszkodzą młodszym. Z tego powodu, kupując zabawki, kierować się należy przede wszystkim zdrowym rozsądkiem. Zabawka powinna być dla dziecka wyzwaniem, powinna być interesująca, powinna otwierać przed nim nowe możliwości. Jeżeli nie spełnia tych kryteriów, nie ma sensu jej kupować.

Śmierć łóżeczkowa dotyczy niemowląt, u których nie wykryto chorób czy wad wrodzonych. Stanowi najczęstszą przyczynę zgonów u dzieci do 1. roku życia. Niestety mimo zaawansowanych technik diagnostycznych konkretne przyczyny śmierci łóżeczkowej nadal nie są znane.
Zgodnie ze statystyką na nagłą śmierć łóżeczkową nieznacznie częściej umierają chłopcy, a także dzieci z ciąż mnogich. Nie ma różnic geograficznych, ale SIDS notuje się najczęściej w krajach wysokorozwiniętych - jest główną przyczyną śmierci zdrowo urodzonych niemowląt.

Informujemy, że artykuły opublikowane na stronach poradnika apteki internetowej AMICA nie stanowią porady medycznej, opinii farmaceuty ani lekarza lub dietetyka. Zamieszczone w artykułach informacje stanowią podstawowe zalecenia oraz wskazówki i nie mogą stanowić jedynej podstawy do zastosowania określonej terapii, dawkowania preparatów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań, które będą miały wpływ na życie, a także zdrowie i/lub samopoczucie, należy skonsultować się z lekarzem lub innym specjalistą celem otrzymania porady uwzględniającej indywidualne cechy. Właściciel serwisu apteka-amica.pl nie jest odpowiedzialny za wszelkie działania wykorzystujące informacje opublikowane w artykułach na stronie apteka-amica.pl.